Historische kosten

De historische kostenberekening is een benadering van boekhouding die activawaarden gebruikt die op het daadwerkelijke bedrag op geld worden gebaseerd betaald voor activa zonder aanpassing inflatie. Deze benadering wordt gezegd om het boekhoudprincipe van historische kosten te gebruiken. Het stelt met benaderingen zoals huidige kostenberekening tegenover elkaar.

De term historische kosten kunnen ook worden gebruikt om naar bepaalde op deze wijze berekende kosten te verwijzen.

Hoewel het gebruik van historische kostenberekening routineaanpassingen voor inflatie uitsluit, vergen de kosten nog verscheidene aanpassingen wanneer het berekenen van boekwaarde. Het belangrijkst hiervan is waardevermindering, uitputting en stoornis.

Bovendien hoewel huidige boekhoudings normen grotendeels gebaseerd bij de historische kostenberekening zijn, zijn er uitzonderingen zoals het gebruik van eerlijke waarde, netto realiseerbare waarde, en andere revaluaties.

Er zijn ook sommige complicaties verbonden aan het berekenen van de waarde van voorraden, omdat zij hoofdzakelijk fungible zijn en de individuele punten niet van aankoop aan verkoop worden gevolgd. De populairste methodes om kosten te berekenen zijn FIFO, LIFO en gemiddelde kostprijsberekening, met andere methodes die zoals vervangings kosten in sommige industrieën worden gebruikt.

De belangrijkste voordelen om historische kosten te gebruiken is eenvoud en zekerheid. Het grootste nadeel is dat de boekwaarden op slecht verouderde kosten kunnen worden gebaseerd. Dit wordt meer van een probleem tijdens periodes van met hoge inflatie.

De meesten van lezers van Historische kosten klik op een advertentie

Huis

Alfabetische index: A~B C D~H I~O P~R S~Z

Categorieën